De jaren zeventig en tachtig staan in mijn geheugen gegrift als “de gouden periode” in de kaatssport. Een periode die voor een belangrijk deel werd gedomineerd door de parturen van Gerrit Okkinga, Klaas van Wieren, Durk Talsma en later door dat van Sake Saakstra, Piet Jetze Faber, Johannes Brandsma. Tussen deze grootmachten acteerde Goos Nijman als een bescheiden figurant. Daarin was hij niet de enige en ook zeker niet de minste. En daar zag het aan het begin van zijn kaatscarrière ook allerminst naar uit.
De eerste keer dat Goos Nijman als kaatser in beeld kwam, was op de Freulepartij van 7 augustus 1975. De Leeuwarder Courant kopte die dag met: “Poppingawierster Wonder”. Het verslag uit die krant is zo beeldend dat we daarvan een groot deel overnemen. “De hele Freulepartij was van een matig gehalte. In feite vergoedde het optreden van het trio uit Poppingawier veel en Goos Nijman, Sipko van der Woude en balkeerder Albert Bijlsma hebben voor een groot deel de Freulepartij van 1975 gered. In de vierde omloop moesten zij tegen Franeker aantreden. De winnaar van deze partij had in de halve finale een staand nummer en het ging dus ergens om. De Poppingawiersters leken voor een sensatie te gaan zorgen. Door een volledig gedesillusioneerd Franeker op een 4-1 achterstand te zetten. Voorin sloeg Sipko van der Woude alles meteen naar de grond, waardoor er dikke kaatsen kwamen te liggen en achterin toonde Goos Nijman over veel kaatsverstand te beschikken. Aan de opslag maakte dit tweetal ook weinig fouten.
De beslissing van de partij en eigenlijk voor het hele aanzien van De Freulepartij viel op 4-2 en 6-4. Een middelmatige kaats werd door de Franekers voorbijgeslagen maar Goos Nijman had ongetwijfeld de kaats behouden als niet een kaatsaanmerker in de weg had gestaan en de bal juist aan de voor de Poppingawiersters verkeerde kant van de kaats keerde. In plaats van 5-2 werd het 4-3 toen Franeker op 6-6 boven sloeg. Toch werd het noch 5-3 voor Poppingawier maar toen waren ze uitgeblust. Op 5-5 en 2-6 had balkeerder Albert Bijlsma nog voor 4-6 kunnen zorgen als hij de kaats had weten te behouden. Hij liet echter de bal tussen zijn benen door rollen en daarmee was het Poppingawierster sprookje ten einde.”
In 1976 was Goos Nijman wederom het gesprek van de dag op De Freule in Wommels. Hij had dat jaar geen afdelingspartuur in Poppingawier en omdat hij goed bevriend was geraakt met Any van Straten uit Kimswerd, verhuisde hij voor een half jaar van woonplaats. Dit werd hem in Poppingawier niet in dank afgenomen en de stimulerende opmerkingen uit het vorige jaar maakten nu plaats voor applaus door Poppingawiersters als Kimswerd een bal missloeg.
Er was dat jaar “slechts” een zesde prijs voor hem weggelegd. Ze sneuvelden tegen de latere winnaars uit Dronrijp. Een jaar later zou Kimswerd wel de gouden klokjes winnen, maar nu zonder Goos Nijman, die de verhuisstunt van het vorige jaar niet wilde herhalen. In 1977 had hij wel weer een afdelingspartuur in Poppingawier, maar verloor van zijn “vrienden” uit Kimswerd en werd zevende.

Bij de foto's:
De foto links boven is van 22 juli 1984. Goos Nijman won toen de 1ste prijs op de hoofdklasse partij in Huizum. Hij kaatste toen met Hotze Rusticus en Johannes van Dijk. Goos staat achter Klaas Postma die op de voorgrond een blauw jack draagt.
De foto rechts onder is gemaakt bij aanvang van de PC in 1986. Goos staat geheel links. Naast hem zijn partuur maten Johannes Andela en Willem Tuinman.
Bron: http://www.kaatshistorie.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten